Week 3: Identiteit - leesvragen

– Richard, B. & Zaremba, J. Gaming with Grrls: Looking for Sheroes in Computer Games, Hoofdstuk 18, pp. 283-300

De besproken 'sheroes' zoals Lara Croft en Xena worden getypeerd als stereotype mannelijke rollen:“This kind of independence and self-assertion corresponds to the stereotype of the male hero.” (Schmidt, 1999, p. 36)(p. 284). Het actie-element wordt nogmaals benadrukt door te stellen dat het sterkste wapen van de gameheldinnen hun lichaam is:”the strongest weapon of the game heroines is their body, in the sense of a multifunctional digital bodyweapon.” (p.294).

Mijn vraag hierbij is: geldt het niet in net zo een mate voor mannelijke gamehelden? Zijn zowel mannelijke als vrouwelijke gamehelden niet onderhevig aan de (masculine) stereotypen?

– Bryce, J. & Rutter, J. Gendered Gaming in Gendered Space. Hoofdstuk 19, pp. 301-310.

Wat voor consequenties heeft het vaststellen dat de 'game sphere' dominant masculine van aard is?

– Everett, A. Playing With Race in Contemporary Gaming Culture. Hoofdstuk 20, pp. 311-325.

Stereotypes in games zijn de symptomen van structurele raciale vooroordelen in real life. In hoeverre spelen deze vooroordelen een rol in games die ver van de realiteit staan, waar de personages niet menselijk van aard zijn?


Kadervraag:

In hoeverre is commercialiteit bepalend in de reproductie van stereotypen en vooroordelen in games?